6ذٰلِكَ بِأَنَّهُ كانَت تَأتيهِم رُسُلُهُم بِالبَيِّناتِ فَقالوا أَبَشَرٌ يَهدونَنا فَكَفَروا وَتَوَلَّوا ۚ وَاستَغنَى اللَّهُ ۚ وَاللَّهُ غَنِيٌّ حَميدٌمجتبویآن [عذاب] از اين روست كه پيامبرانشان با حجتهاى روشن بديشان مى‌آمدند، ولى آنها مى‌گفتند: آيا آدميان ما را راه مى‌نمايند؟! پس كافر شدند و [از حق] برگشتند و خداى [از ايمانشان] بى‌نيازى نمود، و خدا بى‌نياز است و ستوده.