49الَّذينَ يَخشَونَ رَبَّهُم بِالغَيبِ وَهُم مِنَ السّاعَةِ مُشفِقونَصادقی تهرانی(همان) کسانی که از پروردگارشان در نهان میهراسند، حال آنکه از (آن) ساعت - از روی عظمتش - هراسناکند.