12وَلَقَد خَلَقنَا الإِنسانَ مِن سُلالَةٍ مِن طينٍخرمدلما انسان را از عُصارهای از گِل آفریدهایم. 1«سُلالَةٍ»: چکیده. عصاره. مراد مادهای است که منی از آن پدید میآید. «طِینٍ»: گِل. مراد خاک است (نگا: کهف / 37). «مِن سُلالَةٍ مِّن طِینٍ»: اشاره به یکی از اطوار خلقت نسل انسان است (نگا: سجده / 8).