Пејгамберот веруваше во се она што му беше објавено од Господарот негов, и верниците: секој од нив веруваше во Аллах, и во мелеките Негови, и во Книгите Негови, и во пејгамберите Негови. „Ние не правиме разлика меѓу пејгамберите Негови.“ Оние зборуваа: „Ние сме послушни и потчинети, Прошката, Господаре наш, е Твоја! Свратилиштето, Господаре наш, е кон Тебе!“