و کسانی که از شما در آستانهی مرگ قرار میگیرند و همسرانی را از خود به جای میگذارند، (فرمان خدا این است که) باید برای همسران خود وصیّت کنند که تا یک سال آنان را (با پرداخت هزینهی زندگی) بهرهمند سازند، به شرط این که آنان (خودشان از خانهی شوهر) بیرون نروند، پس اگر بیرون روند هر کار پسندیدهای که نسبت به خود انجام دهند (از قبیل ازدواج مجدّد) گناهی بر شما نیست، و خداوند توانا و حکیم است. 1