8وَأَمّا مَن بَخِلَ وَاستَغنىٰخرمدلو امّا کسی که تنگچشمی بکند (و به بذل و بخشش دارائی در راه خدا دست نیازد) و خود را بینیاز (از خدا و توفیق و پاداش دنیوی و اخروی الهی) بداند. 1«إسْتَغْنَی»: خود را بینیاز دانست. مراد بینیاز از خدا، و مدد و یاری دنیوی، و اجر و پاداش اخروی یزدان جهان است (نگا: عبس / 5).