15وَلا يَخافُ عُقباهاخرمدلو خدا از عاقبت کارشان نمیترسد. 1«عُقْبَی»: عاقبت. پی آمد. مراد این است که خداوند چنین کرد و از پیآمد و عاقبت کارشان هم نمیترسد و باکی از ایشان را ندارد.