12إِذِ انبَعَثَ أَشقاهاخرمدلآن گاه که بدبختترین ایشان برخاست و رفت (تا شتر را پَی بکند. دیگران هم جلو او را نگرفتند، و لذا همچون او بزهکار شدند). 1«إنبَعَثَ»: برخاست و روان شد. «أَشْقَی»: بدبختترین (نگا: اعلی / 11، لیل / 15).