إِلّا تَنصُروهُ فَقَد نَصَرَهُ اللَّهُ إِذ أَخرَجَهُ الَّذينَ كَفَروا ثانِيَ اثنَينِ إِذ هُما فِي الغارِ إِذ يَقولُ لِصاحِبِهِ لا تَحزَن إِنَّ اللَّهَ مَعَنا ۖ فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكينَتَهُ عَلَيهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنودٍ لَم تَرَوها وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذينَ كَفَرُوا السُّفلىٰ ۗ وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ العُليا ۗ وَاللَّهُ عَزيزٌ حَكيمٌ
بهرام پور
اگر او را يارى نكنيد، البته خدا ياريش كرد، آن دم كه كافران او را [از مكه] بيرون كردند [كه يك همراه بيشتر نداشت و او] دومين دو نفر بود، آنگاه كه آنها در غار بودند، وقتى به همراه خود [أبو بكر] مىگفت: اندوه مدار كه خدا با ماست. پس خدا آرامش خود را ب