114وَما كانَ استِغفارُ إِبراهيمَ لِأَبيهِ إِلّا عَن مَوعِدَةٍ وَعَدَها إِيّاهُ فَلَمّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلَّهِ تَبَرَّأَ مِنهُ ۚ إِنَّ إِبراهيمَ لَأَوّاهٌ حَليمٌ wa-mā kāna stighfāru ʾibrāhīma li-ʾabīhi ʾillā ʿan mawʿidatin waʿadahā ʾiyyāhu fa-lammā tabayyana lahū ʾannahū ʿaduwwun li-llāhi tabarraʾa minhu ʾinna ʾibrāhīma la-ʾawwāhun ḥalīmun