114وَما كانَ استِغفارُ إِبراهيمَ لِأَبيهِ إِلّا عَن مَوعِدَةٍ وَعَدَها إِيّاهُ فَلَمّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلَّهِ تَبَرَّأَ مِنهُ ۚ إِنَّ إِبراهيمَ لَأَوّاهٌ حَليمٌ wa-mā kāna stiġfāru ˈibrāhīma li-ˈabīhi ˈillā ʿan mawʿidatin waʿadahā ˈiyyāhu fa-lammā tabayyana lahū ˈannahū ʿaduwwun li-llāhi tabarraˈa minhu ˈinna ˈibrāhīma la-ˈawwāhun ḥalīmun