27يا أَيَّتُهَا النَّفسُ المُطمَئِنَّةُخرمدلای انسانِ آسوده خاطر (که در پرتو یاد خدا و پرستش الله، آرامش به هم رساندهای و هم اینک با کولهباری از اندوختهی طاعات و عبادات، در اینجا آرمیدهای)! 1«النَّفْسُ»: خود شخص. ذات انسان (نگا: نحل / 111، اسراء / 14، کهف / 6). «الْمُطْمَئِنَّةُ»: آسوده خاطر. آرمیده. دارای آرامش.