26كَلّا إِذا بَلَغَتِ التَّراقِيَخرمدلچنین نیست که گمان می‌برند. هنگامی که جان به گلوگاه برسد. 1«بَلَغَتْ»: رسید. فاعل آن (الرُّوحُ) محذوف است که از قرینه پیدا است. «التَّرَاقِیَ»: جمع ترقوّه، به معنی استخوانهائی است که گرداگرد گلو را گرفته‌اند. رسیدن جان به گلوگاه، کنایه از آخرین لحظات عمر است.