بۆ سهر قهومی (ثمود)یش (صاڵح)ی برایانمان نارد (ئهویش پێی وتن): ئهی گهلهکهم خوا بپهرستن چونکه جگه لهو خوایهکی ترتان نیه، ئهوهتا بهڕاستی موعجیزهی ئاشکراتان لهلایهن پهروهردگارتانهوه بۆ هاتووه، ئهمه وشترێکه لهلایهن خواوه بهتایبهت بۆ ئێوهی بهدیهێناوه (لهسهر داخوازیی خۆتان) که موعجیزهیهکی ئاشکرایه، وازی لێ بهێنن با بلهوهڕێت له زهوی خواداو دهست درێژی مهکهنه سهرو ئازاری مهدهن (چونکه ههر ئازارتاندا) سزاو بهڵایهکی بهئێش و ئازار داوێن گیرتان دهبێت.