49لَولا أَن تَدارَكَهُ نِعمَةٌ مِن رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالعَراءِ وَهُوَ مَذمومٌصادقی تهرانیاگر نعمتی از پروردگارش او را در نیافته بود، بیگمان در بیابان (خشک و بیآب و گیاه) افکنده میشد در حالی که مذموم بود.