5وَلَقَد زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنيا بِمَصابيحَ وَجَعَلناها رُجومًا لِلشَّياطينِ ۖ وَأَعتَدنا لَهُم عَذابَ السَّعيرِخرمدلما آسمان نزدیک (به شما) را با چراغهائی (به نام ستارگان) آراستهایم، و آنها را وسیلهی راندن اهریمنان ساختهایم، و برای ایشان عذاب آتش سوزانی را آماده کردهایم. 1«السَّمَآءَ الدُّنْیَا»: آسمان نزدیک. آسمان فُرودین (نگا: صافّات / 6). «زَیَّنَّا السَّمَآءَ الدُّنْیَا بِمَصَابِیحَ»: (نگا: فصّلت / 12). «رُجُوماً»: جمع رَجْم، مصدر است و به معنی اسم مفعول، یعنی چیزی که همچون سنگ انداخته میشود. اشاره به شهابها است که باقیمانده ستارگانی است که طیّ حوادثی متلاشی شدهاند و از یک سوی آسمان به سوی دیگر پرتاب میشوند (نگا: حجر / 16 و 18، صافّات / 6 - 10).