11فَاعتَرَفوا بِذَنبِهِم فَسُحقًا لِأَصحابِ السَّعيرِخرمدلاینجا است که به گناه خود اعتراف میکنند. پس دوری (از رحمت خدا) بهرهی دوزخیان باد! 1«سُحْقاً»: دور شدن از رحمت خدا. مفعول مطلق فعل محذوفی است، و تقدیر چنین است: سَحَقَهُمُ اللهُ سُحْقاً.