يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا إِذا جاءَكُمُ المُؤمِناتُ مُهاجِراتٍ فَامتَحِنوهُنَّ ۖ اللَّهُ أَعلَمُ بِإيمانِهِنَّ ۖ فَإِن عَلِمتُموهُنَّ مُؤمِناتٍ فَلا تَرجِعوهُنَّ إِلَى الكُفّارِ ۖ لا هُنَّ حِلٌّ لَهُم وَلا هُم يَحِلّونَ لَهُنَّ ۖ وَآتوهُم ما أَنفَقوا ۚ وَلا جُناحَ عَلَيكُم أَن تَنكِحوهُنَّ إِذا آتَيتُموهُنَّ أُجورَهُنَّ ۚ وَلا تُمسِكوا بِعِصَمِ الكَوافِرِ وَاسأَلوا ما أَنفَقتُم وَليَسأَلوا ما أَنفَقوا ۚ ذٰلِكُم حُكمُ اللَّهِ ۖ يَحكُمُ بَينَكُم ۚ وَاللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ
مجتبوی
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، هر گان زنان با ايمان هجرت‌كنان به نزد شما آيند پس آنان را بيازماييد خداى به ايمانشان داناتر است پس اگر آنان را با ايمان دانستيد، به سوى كافران بازشان مگردانيد. نه اينان براى آنان حلالند و نه آنان براى اينان حلال باشند، و آنچه هزينه كرده‌اند- كابينى كه به اين آنان داده‌اند- بازشان دهيد. و باكى بر شما نيست كه اينان را به زنى گيريد چنانچه كابينشان را به آنان بدهيد. و به عصمت‌هاى- نكاح- آنان كافر شده- و به ارتداد به مكه بازگشته- چنگ مزنيد- يعنى آنان كافر را نگاه مداريد و به همسرى آنها ادامه مدهيد- و آنچه هزينه كرده‌ايد [از آن مردان كافر] بخواهيد و آنها نيز آنچه هزينه كرده‌اند [از شما] بخواهند. اين حكم خداست كه ميان شما حكم مى‌كند و خدا دانا و با حكمت است.