يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا لا تَتَّخِذوا عَدُوّي وَعَدُوَّكُم أَولِياءَ تُلقونَ إِلَيهِم بِالمَوَدَّةِ وَقَد كَفَروا بِما جاءَكُم مِنَ الحَقِّ يُخرِجونَ الرَّسولَ وَإِيّاكُم ۙ أَن تُؤمِنوا بِاللَّهِ رَبِّكُم إِن كُنتُم خَرَجتُم جِهادًا في سَبيلي وَابتِغاءَ مَرضاتي ۚ تُسِرّونَ إِلَيهِم بِالمَوَدَّةِ وَأَنا أَعلَمُ بِما أَخفَيتُم وَما أَعلَنتُم ۚ وَمَن يَفعَلهُ مِنكُم فَقَد ضَلَّ سَواءَ السَّبيلِ
مجتبوی
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، دشمنان من و دشمنان خود را دوست مگيريد اگر [از خانمان و وطن خويش] براى جهاد در راه من و جستن خشنودى من بيرون آمده‌ايد با آنها طرح دوستى مى‌افكنيد و حال آنكه آنان به سخن راستى كه به شما آمده است- يعنى قرآن- كافر شدند، پيامبر و شما را از آن رو كه به خداى، پروردگارتان، ايمان آورده‌ايد بيرون مى‌كنند به پنهانى با آنان دوستى مى‌كنيد و حال آنكه من به آنچه پنهان مى‌داريد و آنچه آشكار مى‌كنيد داناترم. و از شما هر كه چنين كند همانا راه راست را گم كرده است.