وَهُوَ الَّذي أَنزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخرَجنا بِهِ نَباتَ كُلِّ شَيءٍ فَأَخرَجنا مِنهُ خَضِرًا نُخرِجُ مِنهُ حَبًّا مُتَراكِبًا وَمِنَ النَّخلِ مِن طَلعِها قِنوانٌ دانِيَةٌ وَجَنّاتٍ مِن أَعنابٍ وَالزَّيتونَ وَالرُّمّانَ مُشتَبِهًا وَغَيرَ مُتَشابِهٍ ۗ انظُروا إِلىٰ ثَمَرِهِ إِذا أَثمَرَ وَيَنعِهِ ۚ إِنَّ في ذٰلِكُم لَآياتٍ لِقَومٍ يُؤمِنونَ
تهفسیری ئاسان
ئهو خوایه زاتێکه که له ئاسمانهوه باران دهبارێنێت (دهفهرموێت): جا بههۆیهوه چرۆو چهکهرهی ههموو شتێکی پێ دهردههێنین و شینی دهکهین، ئینجا لاسکی سهوزی لێ پهیدا دهکهین، زنجیره دانهی سهفتهکراوی لێ دروست دهکهین (وهک گوڵهگهنم و چوڵتوک و گهنمهشامی.. هتد) له دارخورماش له ههندێ لق و چڵه پۆپی هێشووی خورما شۆڕ دهبێتهوه، ههروهها باخی ههمهجۆری ڕهزو ترێ، زهیتون و ههناریش، ههیانه له ڕواڵهتدا لهیهک دهچێت، ههشیانه لهیهک ناچێت، جا تهماشای بهرهکهی بکهن کاتێک بهر دهگرێت، پێ دهگات، (سهرهتا ههندێکی گوڵه و دوایی خۆی ههڵدهپێچێت، ڕهنگ و قهبارهیهک دهگرێته خۆی، دوای چهند مانگێک قهبارهشی گهورهتر دهبێت، ڕهنگیشی دهگۆڕێت، ئهوسا پێ دهگات و تام و بۆنی سروشتی خۆی بۆ دروست دهبێت) بهڕاستی ئا لهو شتانهدا (که ئاماژهی تێداکرا بۆتان) چهندهها بهڵگهو نیشانهی تهواون بۆ کهسانێک که ئیمان و باوهڕیان دههێنن (بهو بهدی هێنهرهی که ئاسهواری دهستی قودرهت و به دهسهڵاتی له ههموو شتێکدا بهدی دهکرێت).