41بَل إِيّاهُ تَدعونَ فَيَكشِفُ ما تَدعونَ إِلَيهِ إِن شاءَ وَتَنسَونَ ما تُشرِكونَخرمشاهیآری تنها او را [به دعا] میخوانید و اگر او بخواهد رنج و بلا را از شما دور میگرداند و شما شریکی را که برای او قائل شدهاید، از یاد میبرید