خوا ههر ئهو زاتهیه، که ئێوهی کردووه بهجێنشینی (گهلانی ڕابووردوو) لهم زهویهدا، چهندهها پلهوپایهی ههندێکتانی بهسهر ههندێکی ترتاندا بهرز کردۆتهوه (له ڕووی زانستی یان سامان یان هێز... هید)، بۆ ئهوهی تاقیتان بکاتهوه بهوهی که پێی بهخشیوون، دڵنیاش به که پهروهردگاری تۆ له تۆڵهسهندنهوهدا خێرایه (لهوانهی کهله تاقی کردنهوهکهدا دهرناچن) بێگومان ئهو زاته لێخۆش بووه و میهرهبانیشه (بۆ سهرفرازان).