You are here: Home » Chapter 54 » Verse 1 » Translation
← Sura 54 →
← Aya 1 →

Chapter 54

The Moonal-Qamar ( القمر )

55 verses • revealed at Meccan

»The surah that opens with the unnerving, cataclysmic sign of the end of the world coming and The Moon having split apart. It takes its name from verse 1 which mentions “the moon” (qamar), that here serves as a reference to the Day of Resurrection. The surah deals mainly with the punishment dealt out to previous generations of disbelievers. These are presented as a warning to the disbelievers of Mecca, with the refrain “is there anyone who will be admonished?” running throughout the surah. Finally the treatment of the disbelievers on the Day of Judgement is contrasted to the everlasting bliss the believers will enjoy.«

بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ

ته‌فسیری ئاسان: به ناوی خوای به‌خشنده‌ی میهره‌بان (به ناوی ئه‌و خوایه‌ی كانگای ڕه‌حمه‌ت و سۆزو به‌زه‌ییه‌).

1
اقتَرَبَتِ السّاعَةُ وَانشَقَّ القَمَرُ

ته‌فسیری ئاسان

رۆژی قیامه‌ت نزیک بۆته‌وه و مانگیش له‌ت بوو، (هه‌ندێ ڕوایات هه‌یه که‌ئاماژه‌ده‌کات بۆئه‌وه‌ی که‌: خوانه‌ناسان داوای موعجیزه‌یان له‌پێغه‌مبه‌ر کردبێت ئه‌ویش په‌نجه‌ی موباره‌کی ڕووه‌و مانگ بزواندو به‌ویستی خوا له‌ت بوو) به‌ڵام هه‌ندێک له‌موفه‌سرین ده‌ڵێن: ئه‌م ڕووداوه‌له‌سه‌ره‌تای به‌رپابونی قیامه‌تدا پێش دێت