52فَتَرَى الَّذينَ في قُلوبِهِم مَرَضٌ يُسارِعونَ فيهِم يَقولونَ نَخشىٰ أَن تُصيبَنا دائِرَةٌ ۚ فَعَسَى اللَّهُ أَن يَأتِيَ بِالفَتحِ أَو أَمرٍ مِن عِندِهِ فَيُصبِحوا عَلىٰ ما أَسَرّوا في أَنفُسِهِم نادِمينَبهرام پورو ليكن بيماردلان را مىبينى كه در [دوستى] آنها مىشتابند و مىگويند: مىترسيم حادثه بدى براى ما پيش آيد [و به كمك آنها نيازمند شويم]. ولى شايد خدا پيروزى يا حادثه ديگرى از جانب خود [براى مسلمين] پيش آورد و اين دسته از آنچه در دل نهان داشتند پشيما