يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا شَهادَةُ بَينِكُم إِذا حَضَرَ أَحَدَكُمُ المَوتُ حينَ الوَصِيَّةِ اثنانِ ذَوا عَدلٍ مِنكُم أَو آخَرانِ مِن غَيرِكُم إِن أَنتُم ضَرَبتُم فِي الأَرضِ فَأَصابَتكُم مُصيبَةُ المَوتِ ۚ تَحبِسونَهُما مِن بَعدِ الصَّلاةِ فَيُقسِمانِ بِاللَّهِ إِنِ ارتَبتُم لا نَشتَري بِهِ ثَمَنًا وَلَو كانَ ذا قُربىٰ ۙ وَلا نَكتُمُ شَهادَةَ اللَّهِ إِنّا إِذًا لَمِنَ الآثِمينَ
تهفسیری ئاسان
ئهی ئهوانهی باوهڕتان هێناوه: کاتێک نیشانهی مهرگ و مردن له کهسێکتان دهرکهوت، شایهتی نێوانتان با دووکهس بن لهکاتی وهسیهتهکهدا، دووکهسی دادپهروهر بن له خۆتان یان دوو کهسی تر جگه له خۆتان، ئهگهر ئێوه بۆ بازرگانی و شتی تر سهفهرتان کرد له وڵاتداو جا مردن یهخهی گرتن، ئهگهر دوودڵ بوون له دوو شایهتهکه ئهوا ڕایانگرن له دوای نوێژی عهسر سوێند بخۆن بهخواو (بڵێن) ئێمه سوێندهکهمان بههیچ نرخێک ناگۆڕینهوه با سوێند بۆ خوراوهکه نزیکترین خزمیش بێت (له ڕاستی لا نادهین)، ئێمه شایهتیهک که بۆ خوا ئهنجاممانداوه نایشارینهوه و ونی ناکهین، چونکه بهڕاستی ئهگهر وابکهین ئهوه کهوابوو بێگومان له ڕیزی تاوانبارانداین.