مَثَلُ الجَنَّةِ الَّتي وُعِدَ المُتَّقونَ ۖ فيها أَنهارٌ مِن ماءٍ غَيرِ آسِنٍ وَأَنهارٌ مِن لَبَنٍ لَم يَتَغَيَّر طَعمُهُ وَأَنهارٌ مِن خَمرٍ لَذَّةٍ لِلشّارِبينَ وَأَنهارٌ مِن عَسَلٍ مُصَفًّى ۖ وَلَهُم فيها مِن كُلِّ الثَّمَراتِ وَمَغفِرَةٌ مِن رَبِّهِم ۖ كَمَن هُوَ خالِدٌ فِي النّارِ وَسُقوا ماءً حَميمًا فَقَطَّعَ أَمعاءَهُم
مجتبوی
وصف آن بهشتى كه پرهيزگاران را وعده دادهاند اين است كه در آن جويهايى است از آبى دگرگوننشدنى- نگندد و بوى و مزه آن بر نگردد- و جويهايى از شيرى كه مزهاش بر نگردد و جويهايى از بادهاى كه لذتبخش آشامندگان است و جويهايى از عسل ناب و ايشان را در آن