پس شكيبايى كن، همچنان كه پيامبران أولو العزم- خداوندان آهنگ استوار و جد و پايدارى، يا صاحبان شريعت و كتاب- شكيبايى كردند و براى آنها [عذاب را] به شتاب مخواه. آن روز كه آنچه را وعده داده مىشوند ببينند چنان است كه گويى جز ساعتى از يك روز- در دنيا- درنگ نكردهاند. [اين قرآن] رسانيدن پيام [خدا] است، پس آيا جز مردم بدكار نافرمان هلاك مىشوند؟