پس اگر روی برتابند، ما تو را بر آنان (به عنوان) نگهبان نفرستادهایم (و) بر عهدهی تو جز رسانیدن پیام رسا(ی رسالتی) نیست. و ما همواره چون رحمتی از جانب خود به انسان بچشانیم، بدان شاد (و سرمست) گردد و چون به (سزای) دستاورد پیشفرستادهشان به آنان بدی در رسد، انسان بیگمان پس از آن ناسپاس و کفرانکننده است.