أَلَم تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسَلَكَهُ يَنابيعَ فِي الأَرضِ ثُمَّ يُخرِجُ بِهِ زَرعًا مُختَلِفًا أَلوانُهُ ثُمَّ يَهيجُ فَتَراهُ مُصفَرًّا ثُمَّ يَجعَلُهُ حُطامًا ۚ إِنَّ في ذٰلِكَ لَذِكرىٰ لِأُولِي الأَلبابِ
آیتی
آيا نديدهاى كه خدا از آسمان باران فرستاد و آن را چون چشمهسارهايى در زمين روان گردانيد، آنگاه به آن كشتههاى رنگارنگ برويانيد، سپس همه خشك مىشوند و مىبينى كه زرد شدهاند، آنگاه خردشان مىسازد؟ هر آينه خردمندان را در آن اندرزى است.