151أَلا إِنَّهُم مِن إِفكِهِم لَيَقولونَخرمدلهان! آنان تنها از روی دروغها و تهمتهای به هم بافتهی خود میگویند: 1«مِنْ إِفْکِهِمْ»: بنا به دروغهای زشت خود. تنها از روی به هم بافتهها و خیالپردازیهای خود. «لَیَقُولُونَ»: مقول قول در آیه بعدی است که (وَلَدَ اللهُ) است.