140إِذ أَبَقَ إِلَى الفُلكِ المَشحونِخرمدلزمانی، او به سوی کشتی پر (از مسافر و کالا، بدون اجازهی پروردگارش، از میان قوم خود) گریخت. 1«أَبَقَ»: گریخت. این واژه بیشتر برای گریختن بندگان از پیش صاحبانشان به کار میرود. اینجا مراد ترک کردن قوم و قبیله بدون اجازه پروردگار است.