8إِنّا جَعَلنا في أَعناقِهِم أَغلالًا فَهِيَ إِلَى الأَذقانِ فَهُم مُقمَحونَصادقی تهرانیما همواره در گردنهایشان، (گردنگیرها و) غُلهایی نهادیم. پس آنها تا چانههایشان است. پس هماینان (با چشمهای بسته از روی شرمساری) گردنهاشان بسته و در بند و زنجیر بلند و راستاست.