37وَآيَةٌ لَهُمُ اللَّيلُ نَسلَخُ مِنهُ النَّهارَ فَإِذا هُم مُظلِمونَصادقی تهرانیو نشانهای (دیگر) برای آنها (افق) شب است که روز را (مانند پوست) از آن برمیکنیم. پس به ناگاه آنان در تاریکی فرو روندگانند.