13وَإِذ قالَ لُقمانُ لِابنِهِ وَهُوَ يَعِظُهُ يا بُنَيَّ لا تُشرِك بِاللَّهِ ۖ إِنَّ الشِّركَ لَظُلمٌ عَظيمٌخرمدل(یادآور شو) زمانی را که لقمان به پسرش گفت - در حالی که او را پند میداد - پسر عزیزم! (چیزی و کسی را) انباز خدا مکن، واقعاً شرک ستم بزرگی است. 1«بُنَیَّ»: مصغّر ابن است و به (ی) متکلّم اضافه شده است.