162أَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضوانَ اللَّهِ كَمَن باءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللَّهِ وَمَأواهُ جَهَنَّمُ ۚ وَبِئسَ المَصيرُصادقی تهرانیپس آیا کسی که خشنودی خدا را پی میگیرد، همچون کسی است که به خشمی از خدا دچار گردیده و پناهگاهش جهنّم است؟ و چه بد بازگشتگاهی است.