21لَأُعَذِّبَنَّهُ عَذابًا شَديدًا أَو لَأَذبَحَنَّهُ أَو لَيَأتِيَنّي بِسُلطانٍ مُبينٍصادقی تهرانی«بیگمان او را به عذابی سخت همواره عذاب میکنم یا سرش را همی بیچون میبرم، مگر آنکه بهراستی دلیلی روشنگر بهدرستی (بر غیبت خود) برایم بیاورد.»