لَيسَ عَلَى الأَعمىٰ حَرَجٌ وَلا عَلَى الأَعرَجِ حَرَجٌ وَلا عَلَى المَريضِ حَرَجٌ وَلا عَلىٰ أَنفُسِكُم أَن تَأكُلوا مِن بُيوتِكُم أَو بُيوتِ آبائِكُم أَو بُيوتِ أُمَّهاتِكُم أَو بُيوتِ إِخوانِكُم أَو بُيوتِ أَخَواتِكُم أَو بُيوتِ أَعمامِكُم أَو بُيوتِ عَمّاتِكُم أَو بُيوتِ أَخوالِكُم أَو بُيوتِ خالاتِكُم أَو ما مَلَكتُم مَفاتِحَهُ أَو صَديقِكُم ۚ لَيسَ عَلَيكُم جُناحٌ أَن تَأكُلوا جَميعًا أَو أَشتاتًا ۚ فَإِذا دَخَلتُم بُيوتًا فَسَلِّموا عَلىٰ أَنفُسِكُم تَحِيَّةً مِن عِندِ اللَّهِ مُبارَكَةً طَيِّبَةً ۚ كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الآياتِ لَعَلَّكُم تَعقِلونَ
صادقی تهرانی
نه بر نابینا و نه بر لنگ و نه بر بیمار و نه بر شما (سالمها) تنگنایی نیست، که از (غذای) خانههای خودتان بخورید، یا از (غذای) خانههای پدرانتان، یا خانههای مادرانتان، یا خانههای برادرانتان، یا خانههای خواهرانتان، یا خانههای عموهایتان، یا خانههای عمههایتان، یا خانههای داییهایتان، یا خانههای خالههایتان، یا آن (خانه)ها(یی) که دربهاشان را در اختیار دارید، یا (خانهی) دوستتان. (همچنین) بر شما باکی نیست که با هم بخورید یا پراکنده. پس هنگامی که به خانههایی در آمدید، بر خودهاتان [:یکدیگر] سلام کنید: زندهبادی که نزد خدا مبارکی پاکیزه است. خدا آیات (خود) را اینگونه برای شما بیان میکند، شاید خردورزی کنید.