92عالِمِ الغَيبِ وَالشَّهادَةِ فَتَعالىٰ عَمّا يُشرِكونَخرمدلخدا از پنهان و آشکار (همهی آفریدگان) آگاه است (و سرتاسر هستی در قبضهی قدرت او است و نیازی برای ادارهی جهان به فرزند و شریک و کمک این و آن ندارد، و) لذا او پاک و دور از آن چیزهائی است که ایشان شریک (خداوند جهان) میگردانند. 1«تَعَالَی»: بالاتر و برتر است. بسی دورتر و والاتر است (نگا: انعام / 100، اعراف / 190).