90فَاستَجَبنا لَهُ وَوَهَبنا لَهُ يَحيىٰ وَأَصلَحنا لَهُ زَوجَهُ ۚ إِنَّهُم كانوا يُسارِعونَ فِي الخَيراتِ وَيَدعونَنا رَغَبًا وَرَهَبًا ۖ وَكانوا لَنا خاشِعينَصادقی تهرانیپس (دعای) او را برایش اجابت نمودیم و یحیی را بدو بخشیدیم و همسرش را برایش شایسته (و آمادهی حمل) کردیم. آنان بهراستی در نیکیها همگام با یکدیگر شتاب مینمودهاند و ما را از روی رغبت و بیم میخواندهاند، و تنها برای ما فروتن بودهاند.