83۞ وَأَيّوبَ إِذ نادىٰ رَبَّهُ أَنّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَأَنتَ أَرحَمُ الرّاحِمينَخرمدلایّوب را (یاد کن) بدان گاه که (بیماری او را از پای در آورده بود، و در این وقت) پروردگار خود را به فریاد خواند (و عاجزانه گفت: پروردگارا!) بیماری به من روی آورده است و تو مهربانترین مهربانانی (پس بدین بندهی ضعیف رحم فرما). 1«الضُّرُّ»: با ضم، گرفتاریهائی که متوجّه ذات انسان میگردد. مانند: بیماری، لاغری. با فتح، ضرر و زیان در هر چیز.