(ساحران سپس چنین ادامه دادند و گفتند:) بیگمان هر که (بیایمان و) گنهکار به پیش پروردگارش رود، دوزخ از آن او است. در آنجا نه میمیرد (تا از دست عذاب رهائی یابد) و نه زنده میماند (آن گونه که باید زیست و از نعمتها لذّت برد و بهرهمند گردید. بلکه برای همیشه در میان مرگ و زندگی دست و پا میزند). 1