125قالَ رَبِّ لِمَ حَشَرتَني أَعمىٰ وَقَد كُنتُ بَصيرًاصادقی تهرانیگفت: « پروردگارم! چرا مرا نابینا محشور کردی حال آنکه بهراستی بینا بودهام؟»