یادی ئهو نیعمهته بكهنهوه كاتێك موسا بۆ قهوم و گهلهكهی خۆی داوای بارینی بارانی كرد، ئێمهش پێمان وت: به گۆچانهكهت بده به (تاشه) بهردهكهدا (جا ههر ئهو كارهی ئهنجامدا) بهردهكه دوانزه كانی لێ ههڵقوڵا، بێگومان ههر هۆزێك چاوگهی خۆی ناسی (ئینجا پێمان وتن) ده بخۆن و بخۆنهوه له ڕزق و ڕۆزی و بهخششی خواو تاوان و خراپه مهكهن لهسهر زهویدا له كاتێكدا كه بهچاندنی تۆوی خراپهوه خهریكن.