37فَتَلَقّىٰ آدَمُ مِن رَبِّهِ كَلِماتٍ فَتابَ عَلَيهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوّابُ الرَّحيمُصادقی تهرانیپس آدم از پروردگارش کلماتی را (با کوشش و کاوش) دریافت تا خدا به او برگشت؛ بیگمان اوست بسیار برگشتکننده (بر بندگان) و (اوست) پذیرندهی برگشت(شان) و رحمتگر بر ویژگان.