63تِلكَ الجَنَّةُ الَّتي نورِثُ مِن عِبادِنا مَن كانَ تَقِيًّاخرمدلاین است بهشتی که ما آن را به بندگان خود - به آن کسانی که پرهیزگار باشند - میدهیم. 1«نُورِثُ مَنْ»: به تملیک کسی در میآوریم که. «تَقِیّاً»: پرهیزگار. خداترس.