42وَأُحيطَ بِثَمَرِهِ فَأَصبَحَ يُقَلِّبُ كَفَّيهِ عَلىٰ ما أَنفَقَ فيها وَهِيَ خاوِيَةٌ عَلىٰ عُروشِها وَيَقولُ يا لَيتَني لَم أُشرِك بِرَبّي أَحَدًاകാരകുന്ന് & എളയാവൂര്അവസാനം അവന്റെ കായ്കനികള് നാശത്തിനിരയായി. തോട്ടം പന്തലോടുകൂടി നിലംപൊത്തി. അതുകണ്ട് അയാള് താനതില് ചെലവഴിച്ചതിന്റെ പേരില് ഖേദത്താല് കൈമലര്ത്തി. അയാളിങ്ങനെ വിലപിച്ചു: "ഞാനെന്റെ നാഥനില് ആരെയും പങ്ക് ചേര്ത്തില്ലായിരുന്നെങ്കില് എത്ര നന്നായേനേ.”