62قالَ أَرَأَيتَكَ هٰذَا الَّذي كَرَّمتَ عَلَيَّ لَئِن أَخَّرتَنِ إِلىٰ يَومِ القِيامَةِ لَأَحتَنِكَنَّ ذُرِّيَّتَهُ إِلّا قَليلًاتهفسیری ئاسان(پاشان بێ شهرمانه) وتی: پێم بڵێ؛ ئا ئهمهیه که ڕێزت داوه بهسهر مندا؟! سوێند به خوا ئهگهر دوام بخهیت تا ڕۆژی قیامهت ئهوه بێگومان ههموو نهوهکانی گومڕاو سهرگهردان دهکهم جگه له کهمێکیان (که دهسهڵاتم بهسهریاندا نیه).