120إِنَّ إِبراهيمَ كانَ أُمَّةً قانِتًا لِلَّهِ حَنيفًا وَلَم يَكُ مِنَ المُشرِكينَمجتبویهمانا ابراهيم [به تنهايى] يك امّت بود، خداى را با فروتنى فرمانبردار بود و حقّگراى و يكتاپرست بود، و از مشركان نبود،