82وَكانوا يَنحِتونَ مِنَ الجِبالِ بُيوتًا آمِنينَخرمدلآنان در دل کوهها خانههائی میتراشیدند و (از نزول عذاب و تخریب آنها) خاطر جمع بودند. 1«کَانُوا یَنْحِتُونَ»: میتراشیدند. «آمِنِینَ»: در امن و آسایش. بیباک از عذاب و خراب. بیخیال از مرگ و آخرت.