29فَإِذا سَوَّيتُهُ وَنَفَختُ فيهِ مِن روحي فَقَعوا لَهُ ساجِدينَصادقی تهرانی«پس هنگامی که آن را درست کردم، و از روح ممتاز (آفریدهی) خود در آن دمیدم، برای او به سجده درافتید.»